Η πόλη χτίστηκε το 1600 π.Χ και καταλάμβανε μια έκταση μεγαλύτερη από 15.000 τετραγωνικά μέτρα. Το 1450 π.Χ περίπου καταστράφηκε από την ίδια θεομηνία που έπληξε και τα υπόλοιπα μινωικά ανάκτορα. Το όνομα της πόλης προέρχεται από μικρές αρχαίες γούρνες που βρέθηκαν στον χώρο. Από τους Αρχαιολόγους χαρακτηρίστηκε σαν βιομηχανική πόλη γιατί ανακαλύφθηκαν πολλά εργαλεία όπως πριόνια, σμίλες κ.α έχοντας έτσι μεγάλη αρχαιολογική σημασία.
Η πόλη είχε δύο λιμάνια την Ητεία (Σητεία) που βρισκόταν βόρεια και είχε πρόσβαση στο Κρητικό Πέλαγος και τις Στήλες από την νότια μεριά του νησιού έχοντας έτσι πρόσβαση και στο Λυβικό Πέλαγος κάνοντας την μια πόλη πανίσχυρη. Το 146 π.Χ η δωρική πόλη Ιεράπυτνα που ήταν αντίπαλος της την καταστρέφει μετά από συνεχείς συγκρούσεις. Οι ανασκαφές στον χώρο άρχισαν το 1884 υπό την επίβλεψη του Federico Halbherr φέρνοντας έτσι την πρώτη ετεοκριτική επιγραφή και πολλά πήλινα ειδώλια. Μετά το 1901 οι ανασκαφές συνεχίστηκαν από την Αγγλική Αρχαιολογική Σχολή οι οποίες και αποκάλυψαν οτι τα ερείπια δεν ήταν από την πόλη των Ετεοκρητών αλλά από μια πόλη των ιστορικών-ελληνικών χρόνων. Η πόλη των Ετεοκρητών σύμφωνα με τους αρχαιολόγους της Αγγλικής Σχολής βρισκόταν λίγο πιο πέρα από αυτά τα ερείπια. Τα ευρήματα που βρέθηκαν ήταν ενα ελληνιστικό
μέγαρο (πρώτο λόφος) το οποίο διέθετε
αποχετευτικό δίκτυο και χώρο συγκέντρωσης των
νερών και ελαιοπιεστήριο. Επίσης βρέθηκαν πολλά
χάλκινα και πήλινα αφιερώματα (τρίτος λόφος)
ασπίδες, κράνη, θώρακες και τρείς ετεοκρητικές
επιγραφές σκαλισμένες βουστροφηδόν πάνω σε
πλάκες. |